Ο χριστιανισμός της περιοχής του Ολύμπου άρχισε σχετικά νωρίς. Ενώ οι επισκοπικές έδρες από τα βυζαντινά χρόνια παραμένουν μόνο ερείπια, κατοικημένα και χρησιμοποιημένα μοναστήρια και εκκλησίες εξακολουθούν να υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον Όλυμπο. Ορισμένα από τα μοναστήρια είναι σταυροπηγιακά, δηλαδή είναι άμεσα εξαρτημένα από τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης (Κωνσταντινούπολη), άλλα, ανήκουν σε μια μητρόπολη. Ο αριθμός των εκκλησιών και των παρεκκλησιών γύρω από τον Όλυμπο είναι δύσκολο να παραβλεφθεί. Γι 'αυτό αναφέρονται μόνο τα μοναστήρια και οι σημαντικότερες εκκλησίες.

Η βασιλική του επισκόπου χτίστηκε σε δύο φάσεις. Ξεκίνησε τον 4ο αιώνα. Αφού καταστράφηκε από σεισμό, ολοκληρώθηκε τον 5ο αιώνα. Ήταν μια τρίκλιτη εκκλησία με νάρθηκα (πρόναος). Ένα μικρότερο κτίριο, δυτικά της εκκλησίας, χρησίμευε ως βαπτιστήριο.

Αυτό το φρούριο-όπως επισκοπική έδρα χτίστηκε κατά το τελευταίο τέταρτο του 5ου αι. Είναι ίσως το ίδιο μέρος που ονομαζόταν ως Άναμων σε ρωμαϊκά αρχεία. Στα μέσα του 6ου αιώνα, τα κτίρια καταστράφηκαν από σεισμό. Ο επίσκοπος εγκατέλειψε τη θέση και χρησιμοποιήθηκε στην επόμενη περίοδο ως νεκροταφείο.

Στην Πύδνα ανακαλύφθηκαν ερείπια δύο βασιλικών του 4ου αιώνα και του 6ου αιώνα. Η νεότερη από τις δύο βασιλικές κάηκε από τους Βουλγάρους μετά την κατάκτηση της Πύδνας. Στα τέλη του 10ου αιώνα χτίστηκε στη θέση τους μια μεγάλη βασιλική, 23 έως 17 μέτρων. Το 1204, Φράγκοι ιππότες, πιθανότατα μετά από πολιορκία, κατέκτησαν την περιοχή και την κατέστρεψαν. Τα ερείπια της βασιλικής μετατράπηκαν σε φρούριο.

Το 1055 οι μοναχοί Ιωάκημ και Δαμιανός ίδρυσαν ένα μοναστήρι στη νότια πλευρά του Όλυμπου, πάνω από τον ποταμό Ζιλιάνα. Ο Γάλλος αρχαιολόγος Λέων Αλεξάντρ Εζέ (Léon Alexandre Heuzey) χρονολογεί την ίδρυση του μοναστηριού μέχρι το έτος 955. Μετά από την εγκατάλειψη του μοναστηριού στις αρχές του 20ου αιώνα, τώρα κατοικείται από μοναχές.

Τον 11ο αιώνα, κτίστηκε στην Πέτρα η Μονή της Παναγίας (Ισοδήμων της Θεοτόκου). Σήμερα υπάρχει ένα σανατόριο σε αυτό το μέρος.

Τουλάχιστον από το έτος 1386 τεκμηριώνεται η ύπαρξη του μοναστηριού. Μετά την εγκατάλειψή του στις αρχές του 20ού αιώνα, έχει κατοικήσει από μοναχούς εδώ και αρκετά χρόνια.

Η ακριβής ημερομηνία κατασκευής αυτής της εκκλησίας είναι άγνωστη. Το είδος της κατασκευής και η διακόσμηση μέσα στην εκκλησία δείχνουν τον 7ο αιώνα. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε προφανώς οικοδομικό υλικό από το γειτονικό Δίον.

Το 1542 το μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Άγιο Διονύσιο και αφιερώθηκε στην Αγία Τριάδα. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της, η Μονή καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές. Τον Απρίλιο του 1943 ανατινάχθηκε από τη γερμανική Βέρμαχτ. Οι μοναχοί έφυγαν από το μοναστήρι και υποχώρησαν στο Μετόχι το 1650, όπου σταδιακά έγινε το νέο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου.

Το παρεκκλήσι ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα από τον Άγιο Διονύσιο, ο οποίος πιθανώς έζησε εκεί για κάποιο διάστημα. Βρίσκεται στην κορυφή του Όρους Προφήτη Ηλία, μία από τις κορυφές του Ολύμπου, σε υψόμετρο 2803 μέτρων. Είναι επομένως το υψηλότερο παρεκκλήσι της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το παρεκκλήσι χτίστηκε πάνω από αρχαία ερείπια.

Περίπου 7 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης της Καρυάς το 1640 χτίστηκε το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Βρισκόταν σε υψόμετρο 1320 μέτρων και ήταν γνωστό και από την ονομασία Μονή Κλημαδών ή απλά ως παλιό μοναστήρι (Παλαιομονάστηρο). Το 1823 κάηκε μερικώς από τους Οθωμανούς, το 1833 ένας από τους μοναχούς προκάλεσε πυρκαγιά που κατέστρεψε εντελώς το μοναστήρι. Από το 1913, σε αυτό το μέρος βρίσκεται ένα παρεκκλήσι.

Βορειοανατολικά της πόλης της Ρητίνης βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Οι παλαιότερες τοιχογραφίες του μοναστηριού χρονολογούνται από το έτος 1494. Μια από αυτές τις τοιχογραφίες δείχνει τον Άγιο Γεώργιο να καβαλάει έναν δράκο, ενώ άλλη δείχνει τον Ιησού Χριστό στο σταυρό. Οι υπόλοιπες τοιχογραφίες του Καθολικού χρονολογούνται από το 1619. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου η μονή εγκαταλείφθηκε.

Στο βόρειο άκρο του χωριού Άνω Σκοτίνα βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Το κύριο μέρος της εκκλησίας και του νάρθηκα (πρόναου) χρονολογούνται από το 1656, τα υπόλοιπα τμήματα του κτιρίου προστέθηκαν αργότερα. Η εκκλησία είναι γνωστή για τις τοιχογραφίες της.

Το μοναστήρι βρίσκεται σε λόφο, 1,5 χιλιόμετρα βόρεια της Κονταριώτισσας. Το ίδρυμα ήταν του 1983 και οι μοναχές που κατοικούν στη μονή βρίσκονται κάτω από την μητρόπολη του Κιρού-Κατερίνης.

Το μοναστήρι της Παναγίας που βρίσκεται ανατολικά του Ραψάνη ιδρύθηκε το 1997.